Dieta niskobiałkowa

Dieta niskobiałkowa jest wyzwaniem zarówno jak i dla dietetyk jak i dla pacjenta. Zazwyczaj na swoim blogu zajmowałem się dietami, w których podaż białka było co najmniej średnia bądź wysoka. Były to diety stosowane u osób walczących o lepszą sylwetkę i formę. Odpowiednia podaż białka odpowiedzialna była w dietach sportowców i osób odchudzających się za wzrost beztłuszczowej masy ciała oraz poprawę wyników sportowych. Co jednakże zrobić kiedy stan naszego zdrowia zmusza nas do zastosowania diety niskobiałkowej? Tutaj niestety zaczynają się schody. Bo o ile zbilansowanie diety o wysokiej (>1,5 g/kgmc )lub normalnej (1g/kgmc) jest stosunkowo proste, to dieta o zawartości białka poniżej 0,7g/kgmc stanowi wyzwanie dla każdego dietetyka.

Problem ze zbilansowaniem diety niskobiałkowej

Ograniczenie podaży białka w diecie do wartości 0,6 g/kgmc niesie za sobą konsekwencje w postaci wymuszenia zwiększenia kaloryczności z tłuszczu i węglowodanów. Dla mężczyzny ważącego 70kg podaż białka w granicy 0.6g/kgmc wynosi 42 g białka. Jest to tylko 168kcal. Aby nie dopuścić do spadku wagi należy dostarczyć jeszcze co najmniej 2200kcal z produktów niebiałkowych. Należy również pamiętać o ograniczonej podaży cukrów prostych i tłuszczów nasyconych. To kolejne powody , dla których ułożenie diety niskobiałkowej nie jest prostym zadaniem

Dieta niskobiałkowa w chorobach nerek

Zadaniem diety niskobiałkowej w chorobach nerek jest ograniczenie powstawania toksycznych dla organizmu produktów przemiany białek, a także ochrona organów zmienionych chorobowo. Bardzo ważne w diecie u osób z nieprawidłową pracą nerek jest kontrola odpowiedniej podaży płynów oraz poziomu elektrolitów takich jak: sód, potas, fosfor, wapń.

Dieta niskobiałkowa w Fenyloketonurii (PKU)

Fenyloketonuria jest to jedna z najczęściej występujących chorób metabolicznych o podłożu genetycznym. W Polsce rodzi się rocznie około 65 dzieci chorych na Fenyloketonurię. Choroba ta polega na nieprawidłowym działaniu enzymu przekształcającego fenyloalaninę do tyrozyny. Wskutek czego rośnie zawartość fenyloalaniny w organizmie chorego. Zjawisko to prowadzi do powstania niepełnosprawności intelektualnej, a nieleczona Fenyloketonuria może powodować nawet psychozę, ataki padaczki czy zaburzenia neurologiczne. Na szczęście badania przesiewowe pozwalają wykryć Fenyloketonurię i szybko wprowadzić leczenie co spowoduje normalny rozwój osoby chorej.

Najważniejszym elementem leczenia Fenyloketonurii jest wprowadzenie ścisłej diety o obniżonej podaży fenyloalaniny.

Zastosowanie diety o niskiej zawartości fenyloalaniny wymusza zastosowanie produktów niskobiałkowych zbożowych takich jak pieczywo, mąki i makaron PKU. A także ciągłego wyliczania zawartości fenyloalaniny w produktach spożywczych wykorzystywanych w naszej diecie.

W badaniu przeprowadzonym przez Morawską i wsp. Respondenci wypowiadali się na temat diety i produktów niskobiałkowych. Największy problem produktów niskofenyloalaninowych to cena i niesatysfakcjonujący smak niektórych produktów. Kolejnym problemem był czas przygotowywania posiłków i konieczność warzenia produktów.

Więcej o diecie niskobiałkowej znajdziesz: https://www.vitapku.pl/zdrowie-i-zywienie/produkty-niskobialkowe-w-diecie-jak-skomponowac-z-nich-jadlospis

Podsumowanie:

Dieta niskobiałkowa czy o niskiej zawartości fenyloalaniny, powinna być układana przez wykwalifikowanego dietetyka. Próby układania diety na „własna rękę” mogą negatywnie wpłynąć na cały proces leczenia. Warto zwrócić się do dietetyka medycznego, który ma doświadczenie w układaniu diet dla osób chorych.